Friday, May 8, 2009
မင္းရဲ႕ အခ်စ္ေတြနဲ႕
ငါ့ရဲ႕ဘ၀ကို ထံုမႊန္းထားခဲ့ျပီးမွ
မင္းေပးတဲ့ အမုန္းေတြကို
ငါဘယ္လိုခံယူရမွာလဲ။
မင္းရွိမွေနႏိုင္တဲ့ငါ
မင္းထားသြားေတာ့
ဘယ္လိုေနရမွာလဲ။
မင္းေပးခဲ့တဲ့ ကတိေတြနဲ႕
အတူထားခဲ့တဲ့သစၥာတရားကို
မင္းေမ့ရက္ျပီလား။
ေအးစက္ေနတဲ့မင္းရဲ႕စကားသံကို
မခံစားႏိုင္တာငါ့ရဲ႕အျပစ္လား
စူးရွမာေၾကာတဲ့မင္းရဲ႕အၾကည့္ကို
ရင္မဆိုင္ရဲတာငါ့ရဲ႕အျပစ္လား
ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့
အခုထိမင္းကို
တမ္းတေနဆဲ
သတိရေနဆဲ
ခ်စ္ေနဆဲပါကြာ။
ဒါေတြဟာ
မင္းကိုခ်စ္မိတဲ့ ငါ့ရဲ႕အျပစ္ေတြပါ။
ေရးသားသူ။ ။ လရိပ္ခ်ိဳ (မူပိုင္)
Labels: ကဗ်ာ
လရိပ္ကို လူတစ္ေယာက္က ေမးဖူးတယ္။ အဲဒီေမးခြန္းဟာ လရိပ္တကယ္ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ ေမးခြန္း………အင္း ဒီလိုေျပာလို႕လည္းရေသးတယ္ ….. လရိပ္လည္းတစ္ခါမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မစဥ္းစားဖူးတဲ့ ေမးခြန္းေလးေပါ့။
အဲဒီေမးခြန္းက “အခ်စ္ဆိုတာကိုဘယ္လိုနားလည္လဲ” တဲ့ေလ။ အဲဒီအေျဖကို လရိပ္ကိုုယ္တိုင္ လည္း အတိအက် မသိတာေတာ့အမွန္ပါ။ အခ်စ္ဆိုတာက တကယ္ေတာ့ အဓိပါယ္ဖြင့္လို႕မရဘူးလားမသိဘူးေနာ္။ လရိပ္က ေတာင္မွသူ႕ကိုျပန္ေမးလိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္…….. “တကယ္လို႕ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ အဲဒီသူတစ္ေယာက္ ကို အရမ္းသတိရေနမိတယ္ဆိုရင္ အခ်ိန္တိုင္းမွာ သူ႕အေၾကာင္းကိုပဲေတြးေနမိတယ္ဆိုရင္ အဲဒါအခ်စ္လားဟင္။ အဲဒါကိုအခ်စ္လို႕ယူဆရင္ သူ႕ကိုအျမဲတမ္းေတြ႕ေနခ်င္တဲ့စိတ္ကေရာ။ ဒါမွမဟုတ္ သူ႕ရဲ႕ အသံကိုမျမဲတမ္း ၾကားခ်င္ေနတဲ့စိတ္ကေရာ။ အဲဒါေတြအကုန္လံုးကိုအခ်စ္လို႕ယူဆရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္စြဲလမ္းျခင္းလို႕ ယူဆရမွာလားဟင္။ ဒါမွမဟုတ္စြဲလမ္းျခင္းက အခ်စ္လားဟင္” လို႕ေလ။
ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ လူေတြဟာ သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ ႏွိပ္စက္ေနၾကေလျခင္းလို႕ လရိပ္ကေတာ့ျမင္ပါတယ္။ စြဲလမ္းတယ္ဆိုတာ ဘာကိုပဲစြဲလမ္းစြဲလမ္း မေကာင္းတာေတာ့အမွန္ပါပဲ။ ဒီစြဲလမ္းမႈဆိုတဲ့အခ်စ္ကို လူေတြက မစြန္႕ပယ္ႏိုင္ၾကဘူးေနာ္။ ဒါေပမယ့္လည္း လူမွန္ရင္အခ်စ္နဲ႕မကင္းတာအမွန္ပဲလို႕လည္း ၾကားေတာ့ ၾကားဖူးပါရဲ႕ေလ။ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခ်စ္က အခ်စ္စစ္နဲ႕ အတုအေယာင္အခ်စ္ပဲကြာမယ္ထင္ပါတယ္။ လရိပ္ကေတာ့ ပူေလာင္ရမယ့္အတူတူ အခ်စ္စစ္ကိုပဲေတြ႕ခ်င္တယ္။ ဟိ… လရိပ္ေလာဘမ်ားၾကီးသြားလားမသိ… :P ။
သီခ်င္းေတာင္ရွိေသးတယ္ေလ……“ကမၻာေပၚမွာလူတိုင္း စကားေလးတစ္ခြန္းကိုေျပာဖူးၾကတယ္ အဲဒါဟာ ခ်စ္တယ္တဲ့……….” အခ်စ္ေၾကာင့္လူေတြစိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ရႏိုင္သလို အခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ လူေတြ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြ ျဖစ္ေပၚရတယ္ေလ။ ဒါဆိုရင္စိတ္ခ်မ္းသာမႈအတြက္ခ်စ္တာကေတာ့ ဟုတ္ပါျပီ။ စိတ္ဆင္းရဲမွန္းကို သိေနရက္နဲ႕ေရာ ဘာလို႕မ်ား အခ်စ္ကို စမ္းသပ္ခ်င္ၾကတာလဲဟင္။ အခ်စ္မွာ ဘာအစြမ္းသတၱိမ်ားရွိလို႕ ဘာတန္ခိုးေတြမ်ားရွိလို႕ ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္ေတြကို ဖန္တီးႏိုင္ရတာလဲမသိဘူးေနာ္။ လရိပ္ကိုယ္တိုင္ေတာ့ အေျဖကိုရွာမရပါဘူးေလ။ ဒါ့ေၾကာင့္လရိပ္ကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို စမ္းသပ္ျပီးရင္းလည္း စမ္းသပ္ခ်င္ ခ်စ္ျပီးရင္လည္း ေနာက္ထပ္ခ်စ္ခ်င္။ အခ်စ္နဲ႕ေတြ႕ျပန္ေတာ့လည္း စိတ္ဆင္းရဲမႈ စိတ္ခ်မ္းသာမႈကို ရမယ္လို႕သိရက္နဲ႕ စမ္းသပ္ခ်င္ၾက……… မေကာင္းမွန္းသိရက္နဲ႕လည္း ေရွ႕ဆက္ထပ္ခ်စ္ခ်င္ၾကလို႕ အခ်စ္ကို ငရုတ္သီးနဲ႕ပဲတင္စားခ်င္ေတာ့တယ္။ ငရုတ္သီးဟာ ပူစပ္ပူေလာင္နဲ႕ လွ်ာမွာစြဲက်န္ခဲ့တဲ့ အရသာရွိတာကိုက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒုကၡေပးေနတဲ့အရသာၾကီးေလ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ကိုစားရင္အ၀င္လည္းဆိုး အထြက္လည္းဆိုးတယ္ ဆိုတာလည္းသိတယ္။ သိရက္နဲ႕လည္း လူေတြက စားၾကခ်င္ၾကတယ္။ စားျပီးရင္လည္းပဲ ဆက္စားခ်င္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အခ်စ္သည္ ငရုတ္သီးႏွင့္တူသည္လို႕ပဲ လရိပ္ တင္စားလိုက္ပါရေစေနာ္။
ကဲ……….လရိပ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေမာင္ႏွမေတြကေရာ အခ်စ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုထင္ၾကလဲဟင္။ ထင္ျမင္ခ်က္ေလးေတြရွိရင္ ေပးသြားပါဦးေနာ္။ မကြယ္မ၀ွက္တမ္းေပါ့။
ေရးသားသူ။ ။လရိပ္ခ်ိဳ(မူပိုင္)
Labels: ေရးသားခ်က္မ်ား
